Kultura picia herbaty w Chinach

Nie ulega wątpliwości, iż to Chiny są herbacianą kolebką świata. Najstarsze herbaciane plantacje znajdują się w prowincji Yunnan, gdzie  od ponad 4000 lat uprawia się najwyższej klasy krzewy Camelii sinensis.

Ceremonia picia herbaty w Chinach

Przez wieki, obok ryżu, oleju, soli i sosu sojowego był to podstawowy produkt spożywczy każdej chińskiej rodziny, jak i na dworze cesarskim, jednak przez setki lat herbata była traktowana jako lek, a następnie jedynie napój najwyższej klasy społecznej. W okresie panowania dynastii Song chiński cesarz Son wydawał herbaciane przyjęcia na cześć mandaryńskich dyplomatów. W ogóle ceremonia picia herbaty w Chinach ma bardzo długą tradycję – gorący napój posiadał o wiele lepsze walory smakowe niż inne trunki, jak chociażby sake, ponieważ dodawano do niego inne składniki, jak chociażby mąkę ryżową, sproszkowany cynamon lub skórki mandarynek.

W czasie panowania wspomnianej dynastii Song, a potem Yuan zaczęto pić zieloną herbatę bez dodatków, co z czasem stało się cechą charakterystyczną kultury inteligencji i wyższych sfer. W VII wieku dynastia Tang wprowadziła obowiązkowy podatek od handlu herbatą, tworząc jednocześnie pierwsze na świecie herbaciane izby handlowe. A wiecie, że herbata stała się produktem „grobowym”? Wraz z ciałem zmarłego chowano razem z nim herbaciane paczki – ten zwyczaj potwierdzają liczne badania archeologiczne w prowincji Henan.

W Chinach spożywanie herbaty ma charakter ogólnonarodowy i nie ogranicza się jedynie do samego zaparzenia napoju, lecz uwzględnia także dobór odpowiednich naczyń i proces rozlewania naparu wedle określonych reguł towarzyskich. Na cesarskim dworze pilnowano, aby w pokoju, gdzie spożywa się herbatę panowała odpowiednia atmosfera: zgromadzonych łączyły zainteresowania lub wspólny interes, listki miały być najwyższej jakości, zaś woda wyłącznie źródlana.  Pijano wyłącznie samą herbatę, bez żadnych dodatków.

Kiedy pić herbatę?

Przede wszystkim Chińczycy sięgają po herbatę w trzech porach doby: przed 10:00 po orzeźwiające herbaty zielone z dodatkiem jaśminu,  w porze obiadowej, czyli koło 14:00 sięgają po zieloną obniżającą wchłanianie cholesterolu i poprawiającą oczyszczanie tętnic. Co ciekawe, po czarną herbatę sięgają dopiero po godzinie 18:00, ponieważ ma największą dawkę kofeiny i uniemożliwia zasypianie. Generalnie nie tylko pora dnia, ale także pora roku ma pływ na to, po jaki gatunek herbaty sięgają Chińczycy. Wiosną i latem największą popularnością cieszą się odmiany zielone, kiedy trwa ich zbiór na plantacjach, zaś jesienią i zimą chętniej piją odmiany czarne i czerwone o właściwościach rozgrzewających.

Rodzaje herbaciarni w Chinach

  • Tsin – czyli herbaciarnia, gdzie w czasie picia naparu można przyglądać się występom estradowym;
  • Su – są to herbaciarnie położone w malowniczych częściach miasta lub koło parków;
  • Jue – to wydzielona część restauracji przeznaczona wyłącznie do picia herbaty i prowadzenia biznesowych i towarzyskich rozmów;
  • Czuang – proste, podstawowe herbaciarnie pełne herbacianych dodatków i gier planszowych dla gości.

Chińczycy nie piją herbaty z dodatkami – cukrzenie, dolewanie mleka lub dodawanie owoców jest niemile widziane w klasycznych herbaciarniach.

Na filmiku poniżej dyplomowana Mistrzyni Kultury Herbaty prezentuje chiński ceremoniał parzenia herbaty:


Źródła:

  • Wu Lang, Chińska herbata, dostęp online www.ejournals.eu/pliki/art/2566/
  • http://polish.cri.cn/chinaabc/chapter18/chapter180301.html

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.