Herbata z liści laurowych stała się ostatnio prawdziwym hitem wśród kobiet jako remedium na problemy z nadwagą. Czy faktycznie napar z liści bobkowych kryje w sobie magiczne właściwości? Do czego można wykorzystać suszone listki wawrzynu powszechnego? Gdzie rośnie i jakie ma właściwości? Dzisiejszy wpis odpowie na te pytania!
Liść laurowy, czyli wawrzyn powszechny
Krzew wawrzynu szlachetnego należy do rodziny wawrzynowatych i rośnie na obszarze krajów śródziemnomorskich, czyli w północnej Afryce, Południowej Europie oraz Zachodniej Azji. Wawrzyn był znany już w starożytnym Rzymie, zwycięzcom olimpiad i igrzysk nakładano na głowę laurowe wieńce. W średniowieczu nagradzano nim najwybitniejszych studentów.
Krzew może urosnąć na wysokość ponad 10 metrów i osiągnąć wiek nawet 100 lat! Jego listki są lancetowate, na brzegu delikatnie faliste (co widać potem przy suszeniu), kwiaty ma żółte, zebrane po 4-6 pachwin, a owoce przypominają ciemne jagody. Znosi krótkotrwałe mrozy, dlatego można go uprawiać jako kwiat doniczkowy, jednak dłuższe mrozy są dla niego zabójcze.
Chociaż w Polsce liście laurowe są używane głównie w celach kulinarnych, to w krajach śródziemnomorskich są traktowane jako roślina ozdobna wielu żywopłotów i domów.
Herbata z liści laurowych – właściwości zdrowotne
Według najnowszych badań liście laurowe zawierają substancje C1 i C2 należące do flawonoidów, które wykazują działanie przeciw MRSA (hamuje aktywność bakteryjną gyrazy DNA i topoizomerazy IV). Zawiera do 3% olejków z cyneolem, terpenami, geraniolem oraz do 30% tłustych olejów, które w większej ilości są toksyczne.
Działanie liści laurowych opiera się na ich rozgrzewających olejkach łagodzących bóle reumatyczne. Napary sprzyjają leczenie suchego kaszlu oraz zapalenia oskrzeli. Herbata, tudzież napar/wywar, oczyszcza organizm, ponieważ działa napotnie i moczopędnie. Obniża także poziom cukru i pozytywnie wpływa na prace układu pokarmowego (trawienie oraz wątrobę).
Moczenie stóp w ciepłym naparze pomaga zwalczyć grzybicę, a przepłukane nim włosy wspomagają walkę z łupieżem.
Herbata z liści laurowych – parzenie
Herbata z liści laurowych jest bardzo prosta do przygotowania. 300 ml wody gotujemy z pokruszonymi listkami – w zależności od wielkości dajemy około 7-10 listków. Napar pozostawiamy na pięć minut pod przykryciem i odcedzamy.
Ze swojej strony proponuję Wam nieco ulepszoną wersję takiej herbatki. Do garnuszka dodajemy plasterek pomarańczy i odrobinę miodu, aby uzyskać bardziej wyrazisty smak herbaty.
Innym sposobem jest połączenie listków z łyżeczką zielonej herbaty oraz jedną laską kory cynamonowej – składniki doprowadzamy tylko do wrzenia i pozostawiamy pod przykryciem na dwie minuty.
UWAGA! Zbyt duże spożycie naparu może wywołać skutki uboczne, dlatego nie powinno się go pić więcej niż dwie szklanki dziennie.