Herbaciane róże

Jesienne róże, smutne herbacie… Tak w piosence oryginalnie śpiewali Tola Mankiewiczówna i Aleksander Żabczyński, a później wielu innych artystów prezentowało swoją aranżację tego przeboju. Czy herbaciane róże to faktycznie zwiastun rozstania? Jakie znaczenie tradycyjnie kryje się za obdarowywaniem tymi kwiatami?

Herbaciane kwiaty

Floryści podają kilka różnych znaczeń tego, co za sobą niesie otrzymanie kwiatów w kolorze herbacianym. Żadne z nich jednak nie wiąże się ze zbliżającym się końcem związku ani też innym nieprzyjemnym wyrazem dla relacji. Spośród kwiatów w kolorze herbacianym najczęściej kupuje się róże, są drugimi w kolejności najchętniej kupowanymi po czerwonych. W pierwszej kolejności oznaczają wdzięczność – często wręczane są na zakończenie jakiejś współpracy jako wyraz podziękowania. Gdy mężczyzna daje taki bukiet kobiecie może to oznaczać, że chce przenieść znajomość na wyższy poziom – to sygnał gotowości na większe zaangażowanie.

Herbaciana róża

„Jesienne róże”

Jesienne róże, róże smutne herbaciane
Jesienne róże są jak usta twe kochane
Drzewa w purpurze ostatni dają nam schron
A serca biją jak dzwon, na jeden ton.

Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu
Jesienne róże mówią nam o pożegnaniu
I w liści chmurze idziemy przez parku głusz
Jesienne róże więdną już.

Tak niedawno był maj, byliśmy tak szczęśliwi
Uśmiechnięci i tkliwi, któż te dni znów ożywi.
Chłodną rękę swą daj, spójrz mi w oczy i powiedz
Czy mnie kochasz ja wiem, to jest złudą i snem.

Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu
Jesienne róże mówią nam o pożegnaniu
I w liści chmurze idziemy przez parku głusz
Jesienne róże więdną już.

Ty nie kochasz mnie już tak jak dawniej to było
Całą w uczuć swych siłą to się wczoraj skończyło
Dzisiaj więdnie wśród róż nasza miłość gorąca
Zanim zwiędnie jak kwiat pozwól odejść mi w świat

Jesienne róże szepczą cicho o rozstaniu
Jesienne róże mówią nam o pożegnaniu
I w liści chmurze idziemy przez parku głusz
Jesienne róże więdną już.

Piosenka z początku dwudziestego wieku w aranżacji oryginalnej autorki – Toli Mankiewiczówny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.