Zawsze gorąco polecam herbatki i napary ziołowe jako naturalne wspomaganie leczenia i utrzymywania zdrowia. Ważne jednak, by mieć świadomość, że wiele ziół może mieć skutki uboczne, dla niektórych istnieją przeciwwskazania do stosowania, mogą się również wzajemnie wykluczać albo hamować działanie lekarstw. Niektóre z nich już poznaliście w mojej ziołowej serii. Na pozostałe musicie jeszcze poczekać, ale wpisy wkrótce!
ALOES. Przeciwwskazaniem do stosowania jest ciąża, a także choroby układu krążenia – nadciśnienie i kruchość naczyń krwionośnych. Długotrwałe stosowanie aloesu mogą powodować wymioty oraz, co poważniejsze, uszkodzić wątrobę.
DZIURAWIEC. Używany w zbyt dużych dawkach może powodować oparzenia słoneczne i podrażnienia skórne. Dlatego jeśli się na niego decydujemy mamy dwie opcje do wyboru – albo pić napar regularnie i unikać słońca, albo wstrzymać się z kuracją w okresie letnim.
JAŁOWIEC POSPOLITY. Nie można go spożywać w dużych ilościach. Nadmiar może negatywnie wpływać na pracę nerek, dlatego tym bardziej osoby cierpiące na choroby układu moczowego powinny go unikać.
LIPA. Należy stosować ją bardzo ostrożnie, bo u wielu osób powoduje uczulenia.
MNISZEK LEKARSKI. Może być bardzo pomocny, ale stosowany zbyt często i w dużych ilościach może zmieniać działanie układu krwionośnego przez zwiększanie liczny białych krwinek. Przy kamicy żółciowej konieczna jest wcześniejsza konsultacja z lekarzem.
POKRZYWA. Przeciwwskazaniem do kuracji pokrzywowej są choroby nerek, a także cysty i polipy. Przy długotrwałej kuracji wskazane są kilkudniowe przerwy. Nie powinno się łączyć naparów z pokrzywy z jednoczesnym stosowaniem leków przeciw cukrzycy.
SKRZYP POLNY. Może powodować obniżanie poziomu witamin z grupy B. Dlatego lepiej nie stosować skrzypu stale, ale w kilkudniowych seriach z takimi samymi przerwami.
TYMIANEK WŁAŚCIWY. Podobnie jak z aloesem, nie mogą go spożywać kobiety w ciąży oraz osoby cierpiące na schorzenia układu krążenia. Nie można go też stosować stale, bo zawiera silnie toksyczny składnik – tymol.